Przypomniała mi się dzisiaj płyta taka z 2010 roku z nieco rytualnym psychodelicznym rockiem podszywanym mocnym, brudnym doomowym brzmieniem i bardzo swobodną konstrukcją utworów. Jak na psychorocka przystało, śmierdzi latami 60tymi i bluesowym folkiem na kilometr, tu Floydami, tam Velvetem, na spodzie Creamem i ogólnie jest fajny a jednocześnie ma to coś czym się wybija wśród podobnych sobie produkcji.

Może nie bez znaczenia jest to, że to taki twór z gatunku jednoosobowych a więc wizja muzyki jest spójna i album tworzy pewne opowiadanie muzyczne, którego nie będę się starał analizować ale polecę.

Rzucę linkiem małym albo dwoma i generalnie będzie wiadomo o co chodzi:

http://www.youtube.com/watch?v=8z4cfv7LfYc
http://www.youtube.com/watch?v=3VLotDOnm7A
http://www.youtube.com/watch?v=LHsw4M97hPE

• singulair.serwis
• Fairchild A-10a Thunderbolt II / Academy 1:72
• There ... Open Only to the Voice of Song".
• Torpedowiec klasy Palestro, Delphis Model
• Złote lata rock 'n' rolla
• wczasy
• Popol Vuh
• Ocena Inwestora
• Magurycz 2011, czyli to i owo o XXV!!! sezonie
• MoĹźliwość Zarabiania w Internecie :)
• Gdzie na imprezę w Poznaniu

	Voice of the Seven Thunders	singulair.serwis