Jest sobie taki label, który specjalizuje się w grubym, współczesnym avant-jazzie, głównie elektrycznym i elektronicznym, głównie na pełnej petardzie i wiadrze koksu. Dużo znanych nazwisk - Jamie Saft (Zorn), Joe Morris, Gustafsson, Laswell.

http://www.rarenoiserecords.com/

Polecam zobaczyć na Discogsach i sobie po kolei zgłębiać, bo tam generalnie każde CD jest przynajmniej fajne. Takie bezkompromisowe łojenie, które się zgadza. Mi ostatnio podesłali trochę promówek, to się podzielę, co jest fajne i nowe:

JÜ - JÜ Meets Møster
Sekcja, gitara i saks/klarnet. To taka avant-końcówka lat 60. na nowo. Trochę Coltrane'a, trochę tego najsroższego Coryella, trochę noise'owo, trochę etnicznie

Free Nelson MandoomJazz - Awakening Of A Capital
Doom-jazz i wiadomo o co chodzi. Napieprza taki walec, raz 5 km/h, raz 50, ale nie szybciej, a z boku wystaje mu taki saksofon zawinięty z ostrzami, który raz finezyjnie przycina krzaki, a raz odcina ludziom nogi.

Animation - Machine Language
Strasznie to wtórne, ale ile razy to słyszę, to się nie mogę jednak oderwać. Taki bardziej niepokojący, dubowy Miles z lat 70., z remixów Laswella (który tu gra zresztą) i projektu Yo Miles!
Trochę do dupy, że to koncept album i co drugi kawałek to takie psychodeliczne przerywniki z narracją z takim quasi-filozoficznym sci-fi, ale potem już jest fajna jazda. To już wszystko było, ale nadal jest fajne.

Spin Marvel - Infolding
Trochę jak wyżej, tylko mniej Milesa. Niepokojące klimaty, trochę doomowe. Dużo delayu na trąbce i całej reszcie, trochę za bardzo się ciągnie jak guma, ale można posłuchać.

Wadada Leo Smith, Jamie Saft, Joe Morris, Balazs Pandi - Red Hill
Tu już prawie nieelektrycznie. Taki fajny, nowoczesny jazz. Dużo impro, ale też bez przesady. Jest cały czas perkusja łomocząca, co dla mnie jest wybawieniem w takich cięższych sytuacjach, bo wszystkie cięższe momenty mają jakiś drive, jakiś puls.

Naked Truth - Avian Thug
Najbardziej zróżnicowana płyta z tych, o których tu i niżej piszę. Co kawałek, to inna koncepcja. Generalnie jest współcześnie, ale raz jest to dub, raz próba wpisania się post-bopową konwencję, raz tak bardziej dub-rockowo, raz ambientowo.

Merzbow, Mats Gustafsson, Balazs Pandi, Thurston Moore - Cuts of Guilt, Cuts Deeper
No jak jest Merzbow i Gustafsson, to wiadomo czego się spodziewać. Rżnięcie piłą mechaniczną na pełnej. Są dwie płyty, łącznie jakieś 80 minut łojenia. Nie dzieje się tutaj nic nadzwyczajnego, po prostu wszyscy nieziemsko napierdalają i to chyba fajna rzecz, żeby się odstresować,

The Spanish Donkey - Raoul
Rzeźnia z Saftem i Morrisem. Perka, gitara i organy/syntezatory. No i to jest boska masakra, jak obrazy Boscha. Generalnie przypiąłbym temu metkę noise/drone, ale tutaj nie ma zapętlania i rozciągniętych do kwadransa dźwięków, a raczej takie 10-minutowe improwizacje na jednostajnym rytmicznie, ale ciągle zmienianiąjącym się tle. A potem kawałek trwa dalej (bo np. pierwszy ma 32 minuty), zmienia się tempo, ale dalej nasuwają impro. Jak mawia klasyk - MUSSSS!!!!!!!!

Slobber Pup - Pole Axe
Ci sami soliści co wyżej plus Gustafsson i nowy bębniarz. Niby podobne do tego co wyżej, ale jednak mniej solówek, a więcej budowania jakichś klimacików - dziwnym nie jest, bo w takim składzie, gdyby wszyscy chcieli posolować, to albo by ludzie z nudów umarli, albo od przesycenia dobrocią.

[/quote

• singulair.serwis
• tales.edu.pl - nowy serwis matematyczny, kursy online
• Nowy 12 piętrowy blok - proszę o PILNY kontakt!
• plan na nowy semestr i na tydzień od 26 lutego
• Nowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego- tylko dla Kępca?
• TERRORDOME - "Machete Justice" (2015) nowy album
• Nowy serwis Informacyjny www.rockingpoland.pl
• Boże Narodzenie 2013/Nowy Rok 2014
• Nowy Jork szykuje się na "katastroficzny" atak
• Nowy sezon 2013-2014 - opłaty
• Konkurs dla kreatywnych i z wyobraĹşnią :-)

	Nowy avant-jazz i inne łomoty	singulair.serwis